Italiaanse bieren

Het eerste volk op Italiaanse bodem dat bier drinkt, zijn de Etrusken. Zij dronken een licht alcoholische drank, gebaseerd op gefermenteerd rogge en tarwe, later met toevoeging van honing in het bereidingsproces.

Een paar eeuwen later echter zouden de Romeinen neerkijken op bier, dat ze als drank zagen van de barbaarse volkeren uit het noorden. Ze dronken zelf wijn en beschouwden dat als een superieure drank. Desalniettemin zijn een aantal Romeinse heersers gefascineerd geweest door bier. Keizer Augustus gaf hoog op van de therapeutische waarde van het bier tegen de leverpijnen die hij ondervond, en Agricola nam na zijn tijd in Britannia drie brouwers mee terug uit Glavum. Hij veranderde een ruimte in zijn huis in een ware kroeg met annex brouwerij. Desalniettemin is het drinken van bier voor de Romeinen verre van gebruikelijk.

Tijdens de Middeleeuwen neemt de consumptie van bier weer toe, versterkt door de aankomst van Duitse landsknechten op het schiereiland. Op dat moment wordt al het bier dat in Italië geconsumeerd nog geïmporteerd, tot in 1789 in het dan nog Italiaanse Nice de eerste brouwerij wordt geopend. In 1890 zijn het er al 140. De productie ontwikkelt zich vooral in het noorden, door de overvloed aan water en de aanwezigheid van de Oostenrijkers die hun ervaring met brouwen met zich mee brengen. De eerste inheemse Italiaanse bieren waren van hoge gisting. Deze werden met water gemengd om de smaak wat te temperen. Als de 19e eeuw ten einde loopt, zijn er nog eens 150 brouwerijen bij gekomen. Ook opent in Avezzano de eerste mouterij op Italiaanse bodem haar deuren.